10 000 vragen #72 Ben je ooit op tv geweest ?
Ik was jong, net als Bart Peeters
Ja, ik ben op televisie geweest. Tot tweemaal toe, als gast dan nog wel. Niet dat ik zoveel bijzonders te vertellen had, maar blijkbaar vonden de makers van kinderprogramma’s dat ik prima televsiemateriaal was. De eerste keer zat ik nog in de lagere school. Ik herinner mij er heel weinig van, behalve dat Bart Peeters er was. Die was toen nog niet zo bekend en zijn broer Stijn Peeters was er ook. Het was een programma dat jongeren aan bod wou laten komen. Ik herinner mij dat er eerst heen en weer telefoontjes waren en dat mijn vader mij zelfs naar Brussel heeft gevoerd. We haddden thuis nog geen VHS (een videorecorder) maar onze buren hadden wel al zo’n aparaat en namen het programma op. Ik heb nog even gezocht op internet, maar helaas. Niets meer over te vinden. Ik denk dat het programma “Alles Kits” heette. Zou ik de naam verkeerd voorhebben ?
Verzuiling en geloof
Mijn tweede ‘optreden’ was opnieuw een praatprogramma en was opnieuw in Brussel. Ik denk dat er minstens 6 jaar tussen zaten. Ik was leerling secundair onderwijs en het thema was ‘geloven of niet ? Opnieuw gingen er heel wat telefoontjes aan vooraf. Ik wou heel graag deelnemen en dacht dat ik het niet zou halen. Toen de recruiter vroeg wat ik van de verzuiling vond wist ik geeneens wat dat woord betekende. . Vijftien was ik of zo. Misschien had ik het moeten weten. In West-Vlaanderen, en zeker in die tijd lag niemand wakker van’de verzuiling’. Nog altijd niet denk ik.
Het nichtje bij de televisie
Eenmaal de puberteit voorbij had ik totaal geen interesse meer om nog ‘opgeroepen’ te worden voor televisie. Niet dat ik ooit nog uitgenodigd werd trouwens. Ik vond het fijn dat ik als kind gezien had hoe televsie ‘achter de schermen’ werkte. Al was het maar dat ik zeer snel door had dat veel herhaald werd en er hele scenario’s bestaan. Dat zogenaamde spontane is bijna helemaal in scène gezet. Grotendeels toch.
Later bezocht ik wel nog wat studio’s. Het nichtje werkt(e) bij televisie en vertelde er boeiende verhalen over. Ik wou haar wel eens aan het werk zien. Ondertussen was ik verhuisd naar Leuven zodat een bezoek aan de studio’s een fijn verzetje was. Ik herinner mij De Laatste Show, De Slimste Mens en een humoristisch programma met een nieuwsoverzicht van het voorbije jaar. De kruitfabriek ? Of haal ik alles door elkaar ?
Televisie en ik, er blijft precies niet veel van hangen.
Graag in De Slimste Mens ? Het kan !
Tegenwoordig zit ik liever voor televisie.
Mocht je zin hebben om ooit als publiek bij “De Slimste mens” te zitten, dan kan dat vrij eenvoudig. Je wordt er heel gastvrij ontvangen en de leukste momenten halen soms net het scherm niet. Waardoor het meemaken van zo’n opname soms bijzonder leuk kan zijn.
Ik moest eerst lang nadenken over de vraag of ik ooit op tv geweest was, maar toen schoot het me te binnen. Tien jaar geleden heb ik meegedaan aan Blokken. Hoe kon ik dat vergeten! En vastgesteld dat het waar is: het is véél gemakkelijker vanuit je luie zetel dan in de studio. Er werden die dag vijf afleveringen opgenomen en je wist niet wanneer je aan de beurt ging zijn. Het is immers niet te voorspellen hoeveel afleveringen de andere kandidaten mee zullen gaan. Na een lange dag zenuwachtig afwachten en de opnames van de andere kandidaten bijwonen was ik eindelijk aan de beurt in de vijfde opname. Het was niet echt een succes. Ik heb veel pech gehad, om het met de woorden van Ben Crabbé te zeggen. Het was wel leuk om eens mee te maken, maar ik denk dat vooral mijn siupporters zich gemuseerd heben.
Als je zo lang moet wachten ben je wellicht al op van de zenuwen ? Ik denk dikwijls bij zo’n spelletjes ‘allez, da’s toch makkelijk’, maar ik denk dat ik ontzettend slecht zou scoren in ’t echt. Misschien is het juist omdat ik thuis niet echt mee doe dat ik ook nogal ‘mild’ ben over mezelf.
Chapeau voor diegene (jij !) die echt durven meedoen !