1000 vragen #4 Wanneer heb je het laatst iets voor het eerst gedaan ?
De eerste kus ….
De eerste keer is best spannend en soms wordt het nooit meer zo goed, zelfs niet de tweede keer …
De eerste keer verliefd. Is het daarna ooit hetzelfde geweest ?
Die eerste kus is natuurlijk al lang geleden maar voor het blijft wel een goede vraag, want hoe ouder je wordt hoe meer het lijkt alsof alles al wel eens de revue gepasseerd is terwijl iets compleet nieuws doen best spannend en uitdagend is.
Angst en spanning
Zo vroeg ik mij dit jaar af of ik wel met een caravan zou kunnen rijden. Niet een paar kilometers maar honderden kilometers waarbij ik geen doodsangsten zou uitstaan. Ik wou het echter persé kunnen maar tussen willen en je op je gemak voelen is zoiets als de afstand tussen droom en daad.
Toen we de caravan netjes uit de winkel reden keek ik vol ontzag naar het lief dat daar geen graten in zag en dat terwijl de ring van Brussel zijn hartslag al de hoogte injaagt en hij het parkeren meestal aan mij overlaat.
Aangezien ik echter alleen wou kamperen zou dat nooit lukken als ik niet zelf kon rijden. Ik kocht een boek en las verschrikkelijke verhalen over achteruit rijden. Dat was niet onmiddellijk bemoedigend. En hoe zou ik zo’n caravan ooit op een plekje op een camping kunnen manoevreren ?
just do it !
De beste oplossing was ook hier de eenvoudigste : gewoon doen en vooruit rijden, wat dus neerkomt op het feit dat ik nog nooit achteruit gereden heb en dat ook niet van plan ben. Dat lijkt mij echt wel een hachelijke onderneming. In hoeveel situaties moet een mens trouwens achteruit rijden ? Maar goed, het kan altijd gebeuren natuurlijk en dan troost ik mij met de gedacht dat mijn caravan zo klein en licht is dat zij met gemak rond haar as draait. Dat mijn auto dan nog altijd aan de verkeerde kant staat, daar heb ik nog geen oplossing voor…(even niet aan denken dus, ook een methode !)
Lang leve de mannen
Voor het manoevreren op een plaatsje bestaat er echt wel een geweldige oplossing : mannen ! Ik rijd nog maar de camping op en er is altijd al een buurman geweest die onmiddellijk even “een handje hielp” . Dat het hier weer over een lichtgewichtje gaat maakt het natuurlijk des te makkelijker. Een beetje longvolume en je blaast ze gewoon aan de andere kant !
Dingen voor het eerst
Ik ben een enorme fan van “de eerste keer”, beseffende dat dat nooit meer terugkomt. Of toch niet helemaal. Er zijn zaken die ik nooit meer vergeet. De eerste kus bijvoorbeeld, waarbij ik zo zenuwachtig was en mij afvroeg hoe dat eigenlijk ging, kussen. Een jongen dan nog wel ! Dat is natuurlijk al een eeuwigheid geleden, maar ik herinner het mij toch nog goed. De eerste loopwedstrijd heb ik minstens een uurlang met mijn medaille (5 kilometer) rond gelopen en voelde ik mij fier al een gieter. De eerste triatlon, wat een overwinning !
Het komt niet meer terug
Daarna is het nooit meer hetzelfde geweest en soms ging de schittering van de eerste keer er na een aantal herhalingen flink van af. Ik weet niet of ik dat spijtig moet vinden of niet. Sommige fijne activiteiten die moed en insapnning vroegen heb ik naderhand nooit meer terug gedaan, al voelde ik mij nog zo fier. Ik had mezelf overwonnen en één keer was oké. Nieuwe uitdagingen riepen me al vanuit de verte.
Blijft dat duren ?
Soms heb ik wel schrik dat er ooit iets nieuws meer komt. Dat ik vast kom te zitten. Dat alles er ooit al is geweest. Dat ik heel cliché “been there done that” ga worden.
Voorlopig probeer ik er alles aan te doen om dat tegen te gaan. Nog zoveel plaatsen te gaan, nog zoveel fijne dingen te doen _
