No one alive has seen this

Venus is hier zonder veel omhaal de zon gepasseerd. Hier, nou ja, bij mijn collega’s. Ze waren niet te boeien.

Ik dacht nog, in navolging van Nasa : beseffen jullie dat geen mens ooit, dit gezien heeft ?

Mij bracht het tot poëzie, Venus, samen met zo’n stralende zon. Venus en de zon als maatjes, of als vriendinnen. Kleine stip van hier, ik nog veel kleiner.

Hier – het is middagpauze nu – blijft iedereen met dwarse koppigheid binnenzitten en zeuren over het werk.

Ik wil naar buiten, de zon voelen, het gras ruiken.

Hier : papier, papier en nog eens papier.

Het zijn de dagen waarop ik mij afvraag, wat doe ik hier…

*z u c h t*