Exhibitionisme

Zijn weblogs exhibitionistisch ? Het was geen vraag, nee, het werd mij gewoon gezegd. Of misschien vroeg hij het mij wel en hoorde ik zijn antwoord al in de vraag.

*slik*, was het aan deze kant, want bij een 7 lettergrepenwoord als exhibitionistisch denk ik onmiddellijk aan een of andere gluiperd in het park met regenjas die zich met teveel gemak van zijn jasje ontdoet. Brrrr !

Thuisgekomen zocht ik troost bij meneer Van Dale die het, behalve het ziekelijk tentoonstellen van de geslachtsdelen het ook had over het te koop lopen met iets oneervols of afstotends.

Zo erg kan dit blogje toch niet zijn.

In hetzelfde gesprek kwam ook het woord dagboek eraan te pas.

Zelf ben ik een verwoed dagboekschrijver, maar tussen wat hier gedropt wordt en wat aan het dagboek toevertrouwd, dat heeft niet eens veel met elkaar van doen.

Ben ik, als ik andere blogs lees, bijgevolg een voyeur ? (kwestie van in dezelfde logica te blijven). Ik denk het niet en wel om de simpele reden dat de (meeste) blogs geen dagboeken zijn en geen exhibitionistische neigingen vertonen. Het is een (nieuw) literair genre op zich, het schrijven van korte colums of artikeltjes met een duidelijke persoonlijke signatuur.

De meeste blogjes lopen er trouwens uitzonderlijk goedgekleed bij.