Alle mensen aan het wandelen !
Het werd een wandeling doorheen bossen. De zon speelde nu en dan verstoppertje, maar het kon de eekhoorn op onze weg niet deren. Het werd een staargevecht : eekhoorn hield ons in het oog, wij hem. Wie zou het eerst wegwandelen ? De eekhoorn had meer geduld.
Ik vind het zalig zo, wandelen in de open natuur, alles in bloei. Alsof alles vrij komt, het hele lichaam zich ontspant en je door de natuur op de juist plek komt.
Gesprek over eenvoudiger leven. Ik zou het willen, hij ook, ik probeer het, hij ook. Dat ik eigenlijk minder werken wil en meer genieten. Waarom doe ik het niet ? Dat ik blij ben dat ik niet meer méér wil werken of méér verdienen dan ik verdien. Het is genoeg, het moet genoeg zijn.
We liepen door het bos en babbelden honderduit. Echte gesprekken gaan verdacht goed in dat bos, alsof je door de aarde zelf gekoesterd wordt, of misschien is het gewoon de stap die de ademhaling volgt en het ritme van het hart eindelijk niet meer in versnelling hoeft.
’s avonds een filmpje. Thuis. Rozebottelthee, kamillethee.
Bijzonder rijke dag vond ik het. Bijzonder voldaan voelde ik mij.
Misschien komt het door het gezelschap, misschien ook door de eenvoudig van de dag. Of door alletwee.
Zou ik toch niet minder gaan werken ?
