met z’n allen op de gang

Alle vermoeidheid ten spijt kreeg de avond gisteren nog een onverwacht staartje. Al wogen onze ogen zwaar, hart noch hoofd had zin om het bed op te zoeken.

Te vermoeid om ons gewoonweg aan tafel te zetten, zakten we op de grond … in de gang.

En weerom begonnen de Grote Gesprekken, alsof we er niet meer buiten konden, alsof we ’s avonds thuis onze levens samen moesten leggen om te toetsen, om te verhelderen, om te weten waar we, elk op onszelf, mee bezig waren.

Met wie ga je de sauna in en met wie niet ? Waarom is het zo moeilijk om teder te zijn zonder dat het seksueel wordt ? Hoe zorg je er voor dat je signalen niet verkeerd begrepen worden ?

We gingen er – verkeerdelijk ? – van uit dat het voor mannen moeilijker was dan voor vrouwen.

Het gesprek ging door tot diep in de nacht.

Ik voelde geen vermoeidheid meer, zocht nog op het internet de dichtsbijzijnde sauna op, niet beseffend dat geen van deze oorden nog open is op dit moment.