Na de euforie, de pijn

Gisteren tijdens de looptraining een slechte dag. Het begin was slecht, maar dat is meermaals zo, ik heb het lichaam van een diesel en die moet opgewarmd worden.

Deel twee ging ook best, dus zag ik de eindzege al in het verschiet.

Maar na 4 km kreeg ik krampen. Aanvankelijk liep ik door, met op mijn netvlies de beelden van Henin die verbeten vecht voor ieder punt, of Marc Herremans die wel niet bij zo’n klein zeer zou stoppen. Niet dat ik mij vergelijk met die mensen, maar ze inspireren me wel.

Het verdict van de coach was magnesium. Of misschien gewoon een slechte dag, zei hij. Ik gok op het laatste.

Ook de blaren beginnen dagelijkse routine te worden. Maar dat went wel.