terug …
Zo te zien was het weer tijdens mijn verblijf aan zee extra vriendelijk. Gezicht verbrand (ja hoor), en de korte mouwen zijn in mijn armen gebrand. Heerlijk lang gewandeld in de omgeving van Nieuwpoort en vervolgens een tocht van Wenduine naar Blankenberge, om bijna te verdwalen in de polders. Ik ben geëindigd in Het Zwin, gewapend met verrekijker en jammerend omdat ik mijn planten- en vogelgids niet bij had.
Wat kan ik er van zeggen ? Dat ik mij zo heerlijk thuis voel op mijn dit-jaar-gevonden logeeradres ? Dat ik het zo heerlijk vind aan zee ? Dat ik mij als een nieuw mensje voelde ?
Ook de looptraining verliep vlot. Lopen langs de branding tijdens zonsondergang. De dagjestoeristen al verdwenen, maar wel de anciens die nog voor het slapengaan of voor het terug naar binnen trekken hun hond uitlaten.
Dagen van lezen en dagen van poëzie. Dagen van mijmeren. Dagen van content zijn.
Van ‘domweg gelukkig’ zijn.
