Hoe wil je mij hebben ?

Het hoeft niet altijd de ernst van Madeleine Albright te zijn, tussendoor las ik gisteren de autobiografie van Ruby Wax, zeg maar de madam met de grote mond.

Ruby moet als kind voor menig leerkracht zowat het enfant terrible geweest zijn, getuige daarvan alles wat ze medeleerlingen aandeed. Doel : aandacht en krijgen wat ze wou. Middel : alles is geoorloofd.

Met een vader en moeder die haar tot niets in staat achtten en dit ook continu bevestigden moest er wel iets met deze puber gebeuren. Tegenwoordig zou men het over pedogische verwaarlozing hebben en werden haar ouders wellicht voor de rechtbank gebracht. Haar vader stond Ruby’s man enige maanden na het huwelijk nog bij met schoonvaderlijke raad : je slaat haar te weinig.

Hoe grappig en snedig Rubuy Wax alles vertelt, uiteindelijk is het een doodtriest verhaal. Onder de lagen van scherpe humor ligt gewoon tragiek. Ik vrees dat ze zich daar zelfs heel goed van bewust is.

Ruby lijkt mij niet de gezelligste meid om mee te stappen. Maar gezelligheid zal haar dan ook een zorg zijn.

Ruby Wax, Hoe wil je mij hebben, Archipel Uitgeverij 2003,

maar verkies toch maar het originele exemplaar, want de vertaling vertoont hier en daar mankementen die naar ‘vlug vlug’ ruiken.