Filosofische dag

Toen ik vandaag verdiept was in een boek over kruistochten dacht ik – als navolging van de film gisteren – het hoeft niet altijd een menselijk leven te zijn dat op een leugen gebouwd is. Hele culturen, hele naties zijn soms gebouwd op een leugen. Leugens als superioriteit bijvoorbeeld. Op vijandsdenken.

Terwijl ik mij in de middeleeuwen begaf kon ik de beelden van Bush’s speeches en dadendrang niet verdringen. Zo dichtbij zijn die kruistochten dus, terwijl we dat blad geschiedenis maar het liefste zo vlug mogelijk omslaan.

Ik vroeg mij verder af of je “leugenloos” kan leven. Als leugen een actief bewust iets is, formuleer ik het maar anders : kan je illusieloos (over jezelf, over je medemens) leven ? Wellicht niet.

Maar zoals Susan Saradon tegen Ruby Wax over een creatief moment zei : het gaat niet over goed of slecht, (over mooi of lelijk), vraag is : werkt het ?

Die van Bush alvast niet.