Noem mij naïef …
maar vandaag dacht ik : mooi toch
mooi ondanks het feit dat heel wat van mijn lieve vrienden grote zorgen hebben, dat ik vandaag dacht dat 3 van hen een ziekte dragen die naar de dood zal leiden,
mooi ondanks het feit dat ik met hen zoveel onmacht voel en er niets kan aan doen dan enkel toekijken en zien hoe het de ene dag wel gaat, en de andere niet…
Dankbaar dat ik gezond ben, blij zelfs, dat ik kan hardlopen, dat ik kan zwemmen, dat ik mij geen zorgen hoef te maken en beschaamd dat mij dat toch niet brengt tot gezonder eten en behoedzamer omgaan met dat lichaam.
Dankbaar ook dat ik werk heb, dat ik niet door de hel van werkloosheid moet gaan, een lot dat velen beschoren is en dat meer is dan enkel financiele moeilijkheden.
Al zitten er zoveel vragen en zoveel onmacht in dat hart van mij, … vandaag toch nog het gevoel … Mooi.
Ik wou dat ik het kon delen.
