toekijken..

Gisteren zat ik als nieuweling op een redactieraad van een oud tijdschrift. Het bestaat dus wel degelijk, tijdschriften die nog altijd lopen sinds mensenheugenis, al zijn ze natuurlijk al een paar keer veranderd van naam.

Ik mocht er dan wel als nieuweling zitten, ik kon meteen zeggen dat één van hun op stapel liggende producties al bestond bij een andere uitgeverij, waar ik vroeger nog voor gewerkt had. Handig als je mensen aantrekt die van ‘bij de concurrentie’ komen. Plan verticaal geklasseerd dus.

Op de een of andere manier kom ik altijd bij tijdschriften terecht. Dit keer niet eens echt bewust. Ik meende dat ik uitgenodigd was om één keer mijn zeg te doen, maar blijkbaar is dat niet zo. Ze rekenen op mij, al zit ik nu aan de kant van de inhoud, het bepalen van visie en rubrieken en niet aan de kant van het schrijven.

Een behoorlijk grote uitgeverij is het, met een Nederlandstalige en een Franstalige sectie. Ik was eigenlijk wel een beetje onder de indruk.

Ik ben blij dat ik dit allemaal van op de zijkant kan meemaken. Ik leer ontzettend veel bij maar ik ontsnap (gelukkig !) aan de eindverantwoordelijkheid zoals ik die nog jaren heb meegemaakt als hoofdredacteur.

Toekijken is leuk.

PS : meteen uitgenodigd naar de openingsavond voor de boekenbeurs. Weet iemand of dat de moeite is of is er dan nog meer volk ?

PS2 : het product is bij de andere uitgeverij al uitgeven, dus “publiek” en geen inside informatie !