kwalitijd
Sedert september hoef ik op donderdag niet naar het werk. Door een andere rankschikking van de uren lukte dat, met behoud van een voltijdse opdracht.
Ik vraag mij af hoe het te meten is, maar mocht het al te meten zijn, dan zou blijken dat ‘mijn gevoel van welbevinden’ er duidelijk op vooruit gegaan is. Door die mooie schikking heb ik tijd voor vrienden en familie, en wordt het werk ook nooit een sleur.
Het is een grote luxe waarvan ik maximum 3 jaar kan profiteren. Het alternatief is minder werken (en loonverlies dus) en dan nog is het onderhandelen voor een hele dag vrij. Maar nu ik eenmaal merk hoeveel ‘kwalitijd’ dit mij opbrengt, ben ik best bereid om loon in te leveren.
Ik geniet gewoon meer van alles …
Gelukkig hoeft die beslissing maar binnen 3 jaar….
