overbodige luxe
Na een maandje autorijden is de conclusie nog eender : een auto is een overbodige luxe. Tegenstrijdig genoeg beweer ik evengoed dat ik hem niet meer zou kunnen missen, maar dat is larie, ik heb het jaren zonder gedaan en mijn leven is met de komst (het cadeau !) van de auto niet echt veranderd.
Wil men echter minder auto’s en bijgevolg minder files op de baan dan zal men toch iets moeten doen aan het openbaar vervoer ! Ten eerste aan de prijs : wanneer je op eender welk uur van Leuven naar Kortrijk wil rijden met de trein, kost je dat meer dan met de auto. Hierbij reken ik niet het risico, maar wel de benzine, (diesel zou nog goedkoper zijn), de verzekering en de autotax.
Ten tweede zat ik vorig jaar minstens 10 keer een uur vast in Gent omdat ik mijn aansluiting niet had wegens vertraging bij de eerste trein. Ooit al de wachtzaal in Gent-St. Pieters bekeken ? Je zou van minder depressief worden !
Tenslotte gebeurde het niet zelden dat ik in overvolle treinen zat en tussen Leuven en Gent moest rechtstaan. Dat gebeurde vooral, maar niet enkel (!) rond de zomermaanden, laat ons zeggen op het totale gebruik 10 procent.
Als alles goed gaat met de trein vind ik de trein best confortabel, een auto blijft een overbodige luxe die het milieu veel geld kost en nogal wat mensen – wegens files ! – op de zenuwen werkt.
Maar als ik nu al hoor dat de treinbiljeten opnieuw 3 procent in prijs stijgen dan blijf ik toch maar bij mijn autootje en maak ik de files met één wagentje toch weer langer.
Waar blijft het beleid ?
