three white single females

We waren met drie vandaag, drie vrouwen en drie keer alleen-reizigsters (er zijnmeer vrouwen die alleen reizen dan er mannen alleen reizen). Mijn reiscompanen waren Melanie uit Australie en Emma, een jonge Britse dokter die zowat de hele wereld gezien had en net een jaartje Australie achter de rug had.

Op het programma stond allerlei work in progress wat concreet betekende het bezoek aan een zilversmid, woodcraving (houtsnijwerk) en een batikatelier. Het viel allemaal een beetje tegen, want na de gebruikelijke introductie volgde het obligate bezoek aan de (veel grotere) winkel waar de prijzen torenhoog waren.

Ook een bezoek aan de vulkaankrater stond nog op ons lijstje, maar toen we de rekening van het buffet kregen werden we geconfronteerd met een rekening die ongeveer drie maal zo hoog was als soortgelijke buffets tijdens toers. We voelden ons behoorlijk uitgezogen, maar dat kon gelukkig de sfeer niet verpesten.

In de voormiddag hadden we gelukkig een voorstelling van de barongdance meegemaakt de uitbeelding van een mothologisch verhaal waarin de strijd tussen het goede en het kwade werd aangegaan. Het meest trof mij het “cultureel verschil in humor” : de Aziaten onder het publiek vonden totaal andere dingen grappig dan de westerlingen. Of verstonden wij het verhaal gewoon verkeerd ?