Blogger doet weer normaal

… tenminste die indruk heb ik. Tijdens deze vakantie was ik zowaar vergeten wat ergernis betekent of je ergens even niet gelukkig om voelen. De eerste frustratie was de grootste : een halve dag op toer met Duitsers die het vertikten om een woord tegen mij te zeggen, ondanks al mijn pogingen en het feit dat ik zelfs Duits sprak. De gids wou het gewone programma doen en zij wilden het wijzigen. Toen zei die gids dat ze het programma zouden volgen zeiden die hetvolgende : dat ze geld genoeg hadden. Toen de gids opperde dat ze zich geengageerd hadden tegenover mij ook en wat ik daar allemaal van dacht zeiden ze gewoon dat het 4 tegen 1 was en ik dus niets kon inbrengen.

De ergernis kwam dus weer uit Europa aangewaaid. Ik kookte zowat en dat is heel lang geleden.

De tweede keer is eigenlijk niet eens belangrijk : blogger werkte niet en ik werd meteen geconfronteerd met mijn webverslaving ….