verloren
De vraag stelde zich opnieuw : hoeveel bladzijden moet je lezen alvorens je zonder schuldgevoel een boek mag wegleggen ?
Ik heb het wat Koen Peeters betreft zo’n honderd bladzijden volgehouden. Maar nu leg ik het weg. Ik deel de liefde van Peeters niet voor Louis Paul Boon, ik ben niet eens vertrouwd met zijn schrijven. Hoe zou ik dan liefde kunnen vinden ten aanzien van een boek dat als schaduw de huizen en plaatsen van Boon volgt ?
Toegegeven, het voelt een beetje als een nieuw vriendje waar je hoge verwachtingen van had (de man viel in de prijzen, maar dat zegt dus nog niets over mijn smaak) maar dat toch dik blijkt tegen te vallen. Niemand start een boek met de bedoeling het na 100 bladzijden te laten voor wat het is. Net zoals je ook geen werk half afgewerkt laat liggen.
Op zoek naar een ander boek dus, en ook dat is pijnlijk, want de angst zit er dik in. Of heeft iemand nog een onverwoestbare tip ?
