medelijden
Daar zaten ze dan gisteren, allemaal voor ons in Studio 5 van de VRT : de partijvoorzitters. De ene zelfnoegzaam, de andere weerbarstig, een Grote Overwinnaar, weer een nog niet bekomen van de schok. Maar bovenal : allemaal doodmoe.
In die zin had ik best medelijden. Met allemaal.
Medelijden ook omdat ze van de ene journalist naar de andere gesjouwd werden, journalisten die klaarstonden om vragen te vuren die meestal totaal zinloos waren, alsof de overwinnaar eens niet gelukkig zou zijn en de verliezer dolgelukkig.
Hartloze journalistiek ook. Journalistiek die polariseert, die scherpe uitspraken zoekt en zelden de kern raakt.
Alsof het hele spel erin bestond de andere te verleiden tot een (verkeerde) uitspraak waar ze hem dan later weer konden op pakken.
Zielig.
pc’tje gezond en wel !
180 objects had het parasietje hier achtergelaten ! Maar dat was buiten Herman en Jan Edward uit Nederland gerekend die mij een krachtig geneesmiddel van de hand deden !
Geen beestjes meer hier !
Dankjewel Herman, Dankjewel Jan Edward !
