40 dagen fit challenge : evaluatie

Terugblik

Vorige week zondag was het Pasen en ja, dan is die veertigdagen zeker voorbij.  Wanneer ik terugkijk naar de 40-dagen fit challenge dan ben ik tevreden en ook een beetje niet. Gemengde gevoelens dus.

Algemene tevredenheid

Het algemene gevoel is tevredenheid en wel omdat ik geleerd heb uit deze uitdaging.  En leren is vooruitgang !

Hier heb ik mij misrekend

• De uitdaging was te groot. De combinatie 10 000 stappen én sporten was te hoog gegrepen. Dat had ik behoorlijk snel door. Soms was het ronduit ontgoochelend, dan had ik 3 uren flink gefietst en stond ik in het zweet te dampen en dan kon ik nog 4000 stappen zetten. Van demotiveren gesproken, en dat terwijl dit juist niet de bedoeling was !
• Zowel het uitdenken van de uitdaging als de uitvoering begon in een week vakantie. Daardoor had ik een al te idealistisch idee van mijn tijd. Vandaar dat het de eerste week ook zo goed lukte.
• Ik had geen plan B terwijl dat eigenlijk voor de hand lag: kon ik niet sporten, dan kon ik voor de 10 000 stappen gaan of omgekeerd. Maar dat zat niet in mijn initeële plan.

Dit vond ik heel leuk

• Ik deed van alles en dat was leuk. Ik zat niet vast aan een schema. Had ik zin in fietsen, dan deed ik dat. Steples ? Dan maar steppen. Op naar de gym ? Waarom niet. Anderzijds heeft dit ook wel een nadeel. Je ziet nergens echt vooruitgang in, behalve de wetenschap dat je fitter en gezonder wordt natuurlijk. Alles beter dan zetelatleet !  Volgend jaar wil ik het opnieuw doen en er een loopschema in verweven.
• Het was verslavend, en wel in de letterlijke zin. Na een paar weken begon mijn lichaam zelf te ‘schreeuwen’ om beweging, dat helpt de motivatie enorm.
• Ik heb er veel plezier aan gehad

Maar dit is nog het beste:

Door het plezier sport ik nu per week meer dan voor de uitdaging. De ‘kriebel’ is er nog altijd. Er is wel geen ‘moeten’ weer en er valt geen verantwoording af te leggen, toch probeer ik elke dag te bewegen/sporten.

En dat is misschien nog de grootste winst !