Dat sporten met het liefje – waarover op mijn loopblog sprake – gaat wel nog even door. We hebben samen gezwommen, gelopen, gefietst en ik heb manlief maar meteen een beurtenkaart voor de fitness gegeven ook (een abonnement zou ‘m afgeschrikt hebben). Met al dat sporten gebeurde vandaag wel het volgende – behoorlijk grappige ….
Ik liep op de loopband 5 km aan 9,5 km per uur en sakkerde wat in mezelf. Niet aan toegeven dacht ik : je hebt je goal op 5 gezet, dus gewoon doordoen. Trouwens, fungeerde ik niet als voorbeeld ? Dus ik zoefde maar door. Manlief stopte na 3 km, maar dat vond ik best kunnen. Hij liep richting fietsen.
Ik volgde hem na mijn looptoestandje naar de fietsen, maar hij ‘schoof’ alweer door naar een ander toestel. Soit, ik zetten mijn ‘goal’ op 10 minuten met in het achterhoofd dat ik ook nog 10 min step zou doen, 10 minuten crosstrainer enzovoort. Het was – zoals gewoonlijk op dit uur – ontzettend kalm in de fitnesszaal, we waren met een man of 4, en de muziek stond niet luid … Ik legde mijn handdoek over de display voor mij) en kruiste mijn armen op het stuur en legde mijn hoofd erop. Omdat ik eens diep wil nadenken (geen idee waarover !) legde ik mijn handdoek ook nog eens over mijn hoofd.
Ik moet heel moe geweest zijn, want u kan zich wel voorstellen wat er gebeurde !
… soit, tot groot jolijt van de andere 3 ben ik naderhand toch nog in actie geschoten.
Maar van waar die vermoeidheid komt, god mag het weten. Ik ben deze week zo al 3 keer in slaap gevallen midden op de dag ! Gelukkig zonder ongelukken !
En NEEEEE ik voel mij helemaal niet vermoeid !
