5 postkaarten gepost – de wereld draait door

5 mensen met wie het niet goed gaat

Deze ochtend heb ik 5 kaartjes gepost. Sedert het lief ziek is weet ik dat zo’n kaartje fijn kan zijn als het minder goed met je gaat. Dus probeer ik om vrienden die ziek zijn ook niet te vergeten.

Alleen, vijf ! En het zijn geen griepjes of verkoudheden. Geen kleinigheden.

Burn-out, overververmoeid, overspannen

Die vijf mensen hebben één ding gemeen. Ze zien het niet meer zitten. Hun lichaam wil niet meer mee. Ze blokkeren. Ze weten het niet meer.
Van welgeteld één iemand heb ik het zien aankomen. Maar de andere vier ? Plots als een herfstblad ‘vielen’ ze, de ene dag nog bruisend van de energie, de andere dag compleet out. Beetje wezenloos. Angstig ook. Want hoelang gaat dit duren ?

De wereld draait door

Ondertussen draait de wereld inderdaad door. Mensen worden al dan niet vervangen op het werk, het gezin loopt verder. Met één iemand die thuis blijft en terwijl de ander bijna onder een dekentje van schaamte kruipt omdat hij/zij thuisblijft.

Dat daar ongelooflijk veel verdriet achter zit en dat ik dat heel verontrustend vind. Mensen die van de ene dag op de andere dag uitvallen. Dat 5 postkaarten teveel is.

En dat het ook niet gaat helpen. Mijn kaart.
Dat ik het ook niet weet. Zelfs niet wat ik op die kaart moest schrijven.

Maar dat ik ze toch verdorie sterk in mijn hart draag.