Ik heb al jaren een schitterend idee (hoogmoed komt voor de val) voor een never ending soap. Die zou doodgewoon over mijn werk gaan. Ik beweer hier niet dat mijn werk zo boeiend is, misschien zelfs helemaal niet, maar mijn collega’s zijn op z’n minst allemaal zeer fascinerend.
De meeste van hen werken al een eeuwigheid “bij ons”. (identificatie met het werk !) Lees : hun hele leven. Dat betekent dat ik met sommigen al meer dan 10 jaar samenwerk. Ik ken verhalen over hun liefjes, huwelijk, eerste kinderen en soms ook huwelijksperikelen. Dat zou een goede aanvoer zijn.
Maar veel leuker nog zijn de “typetjes”, want die hebben we ook. Uiteraard worden typetjes in soaps uitvergroot, maar nu en dan kijk ik naar wat er rond mij gebeurt en ik zie de beste soap voor mijn ogen. Een grappige soap. Werkelijk waar. Niet dat mijn collega’s lachwekkende mensen zijn. Integendeel. Ze zijn ernstig en zeer devoot wat hun werk betreft. Ze kennen hun vak en sommigen werken zich te pletter. Maar op de een of andere manier belanden mijn collega’s, mezelf incluis, steevast in grappige en soms zelfs benarde situaties.

Er zijn groepen op mijn werk. Met verschillende belangen. Er is de vakbond. Er zijn – zoals het netjes hoort – overlegorganen. Er is een baas ! Er zijn secretaresses. Er zijn klanten. Er is een kuisploeg, een technische dienst.
Er zijn hetero’s, homo’s en wellicht ook onbekende bi’s. Er zijn conservatieven en progressieven, rebellen en eu … (ik zal het maar niet zeggen).

Boeiend zijn de machtsnetwerken naast de eigenlijke machtsnetwerken. De mensen die het zogezegd zijn maar het niet écht zijn. En omgekeerd. Iedereen die lang genoeg in een bedrijf werkt zal begrijpen wat ik bedoel. Verborgen agenda’s. Manipulatie. Soms goed, soms minder. Zorgdragen ook, liefdesverhalen, tederheid, solidariteit.
Noem maar op.

Ho, soms kriebelt het zo om hier van alles te schrijven.
Toch jammer dat ik niet anoniem (meer) ben !