Een school voor ieder kind

De laatste weken ben ik verschillende keren aangesproken in verband met schoolbeleid. Zo hoorde ik nu en dan de klacht dat bepaalde school zich heel sterk profileren. “Ze richten zich op een bepaald soort leerlingen”. Door moeilijke examens te organiseren. Of enkel sterke richtingen aan te bieden.

Ik begrijp de klacht eerlijkgezegd niet. Het zou juist goed zijn als alle scholen zich duidelijk verschillend profileren. Dan wist je als ouder waar je aan toe was. Laat deze school maar zeggen dat ze sterk zijn in dit en andere in dat. Zo kan je als ouder zelf kiezen wat je belangrijk vindt en in functie van de uitgesproken punten van de school kiezen of je het er mee eens bent of niet. Dan kan je kiezen of deze school iets te bieden heeft voor je kind of juist niet.

De illusie leeft echter – en dat merk ik alle dagen – dat àlle leerlingen het beste af moeten zijn in alle scholen. Ongeacht het kind, ongeacht de school. De werkelijkheid leert dat dat onmogelijk is. Vooreerst heeft iedere school een eigen karakter. Voor de een sluit die school als een jasje, de andere dwaalt er verloren in rond. Verder kunnen leerkrachten niet alles. Zelfs niet als team. Het ene lerarenkorps is het andere niet, net zoals de ene school de andere niet is. Het aantal zorgleerlingen is zo sterk gestegen dat het onmogelijk is te verwachten dat iedere school een antwoord klaar heeft op ADHD, autisme, fysieke handicaps, hoogbegaafdheid, NLD, dyslexie en noem maar op. Ieder school roeit met de riemen die ze heeft. Maar soms zijn die riemen te kort.

Mogen er scholen zijn die zich specifiek tot sterke leerlingen richten ? De vraag wordt mij al jaren gesteld. Ik antwoord dan altijd : mogen er scholen zijn voor zwakbegaafden ? Mag het bijzonder onderwijs bestaan ?

Ik pleit niet voor scholen waarin alle leerlingen klonen zijn van elkaar, maar toch voor scholen waar leerlingen alle mogelijke aandacht krijgen, waar les gegeven wordt op hun niveau, waar ze uitgedaagd worden op hun niveau en zich niet hoeven te vervelen omdat het niveau te laag is of zich gefrustreerd moeten voelen omdat ze niet mee kunnen.

Maar zowel de verveelde als de gefrustreerde kinderen zijn er. Omdat de school zich op die diverse groep moét richten en dus maar een ‘gemiddelde’ aanbiedt.
Tel daarbij het groeiend aanbod zorgleerlingen met totaal verschillende behoeften.

Welke weg moet zo’n school gaan ?