Bezoek
Nog net geen mei en toch al bezoek van een naar verluidt zeldzame meikever. Met uitroeiing bedreigd en nu toch al twee exemplaren gezien op één week tijd.
De eerste zag ik op het feestje van de landbouwers, ik veronderstelde dat-ie ook uitgenodigd was, kwestie van het heerschap daar van gespreksstof te voorzien.
Maar vandaag, op zondag, was er eentje op bezoek bij ons. Hij rustte uit op de courgetteplant en was zich van onze nieuwsgierige blikken niet bewust.
Drie jaar onder de grond heeft hij geleefd, en nu eindelijk het licht tegemoet.
“Hij gaat sterven”, zei het liefje-dat-veel-van-beestjes-weet.
“Hoezo ?” antwoordde ik in een verzuchting dat het al sterven genoeg was geweest.
“Zijn taak is volbracht.”
“En dat is ?”
“Voortplanting”.
De net-nog-niet-meikever bewoog traagjes onder ons alziende oog. Tot hij weer ‘in slaap’ viel. Of… gewoon stilletjes stierf.
Zien we straks zijn kroost ?
