Open sollicitatie

Geachte Heer Paus,

naar aanleiding van uw ontgoocheling over het feit dat er tijdens de feestelijkheden van 50 jaar Europa niet verwezen werd naar de christelijke wortels, wil ik graag solliciteren om u te helpen bij uw communicatiestrategie.

Vooreerst deze troost, Mevr. Merkel heeft er wel naar verwezen. En dat is toch een dame van onverdacht allooi.

Wat mij echter bezorgt is niet zozeer uw inhoudelijke boodschap, maar wel de negatieve toon die eruit spreekt. Het lijkt een beetje op een immens prachtig feest en het enige wat er over gezegd wordt is dat de soep niet warm was.
Het viel mij ook op dat in uw spreken over uit de echtgescheidenen : deze mogen, indien ze opnieuw een seksuele relatie hebben, niet meer naar de communie.

Maar laat mij beginnen met het feest van de Europese Gemeenschap. U had kunnen zeggen dat u alle christenen dankt die meegewerkt hebben aan 50 jaar vrede en samenwerking. Die moeten er toch zeker geweest zijn. Geef die mensen een pluim en ze gaan groeien ! Ze gaan ‘nog meer goesting’ krijgen. Dat weet iedere ouder, leerkracht en marketinger : positiviteit verkoopt altijd ! En u liegt niet.
Ondertussen is het overschot van de christelijke waarden al niet meer uniek christelijk. Ze zijn door talloze groeperingen, gelovig of niet, overgenomen.
Dat moet u echt als een regelrecht compliment zien ! Ook hier geldt de regel van de economie : alleen succesvolle producten worden gekopieerd. Met andere woorden : dàt zoveel mensen oorspronkelijk christelijke waarden overnemen zou u als een groot succes voor het christendom moeten zien.
Maar goed, ik lijk nu wel een of andere predikant en dat is mijn ambitie niet.

Over de tweede zaak, over de echtgescheidenen, daar kan ik u niet goed volgen. Stel u Jezus voor (dat is toch de man waar het om draait in het christendom ?) en die zegt : jij mag niet aan tafel mee eten want jij bent een zondaar !
Ziet u hem dat al zeggen ?
Het staat haaks tegenover alles wat hij ooit gezegd heeft.
Misschien zouden mensen hem als hypocriet zien als hij dat plots zou zeggen.
En hypocrieten worden niet gevolgd.

Maar goed, hij heeft het bij mijn weten niet gezegd en ik denk ook niet dat hij het zou zeggen ook.

Ik denk dat Jezus de man van de feesten was. Van samen eten. Van ‘kom er maar allemaal bij’. Van hem weten we toch dat hij zich niet in de eerste plaats ophield met grote theologen, schriftgeleerden of religieuzen. Zijn entourage was, vanuit moreel oogpunt niet onmiddellijk ‘onbesproken’.
Ik denk dat dat trouwens zijn succes was. Iedereen voelde zich op zijn gemak.

Feesten zijn goeie communicatiestrategiën : er valt iets te vieren.
Feesten zijn goed voor networking : kom er maar bij.

Is dat geen suggestie ?