De bom ontploft nooit

Nou ja, ik had er ook niet echt aan getwijfeld. Rond tien uur kwam ik de trappen van mijn werk af om naar mijn autootje te stappen toen ik zag dat er mannen in keurig uniform ernstig naar me keken. “Je moet naar buiten”, zei een collega me. “Nee nee het is geen grap”.
Technisch gezien hoefde ik niet eens meer op mijn werk te zijn, maar gezien er een groot Sinterklaasfeest gepland was wou ik wel meedoen met de … grap.

Het brandalarm ging af en ik zag voor mijn ogen al de strenge blikken van mijn baas voor wie dit grapje had bedacht. Hij heeft wel humor, maar met veiligheid wordt niet gelachen. (Gelijk heeft hij !).

Na een half uurtje in de kou te hebben gestaan had ik het wel gehad. Ik ken het evacuatieplan al blindelings. Ik heb de procedure al tientallen keer gevolgd. Mijn collega’s ook. Iedereen veilig naar buiten brengen, je vergewissen dat ze er allemaal zijn, aantallen opgeven.

Het is bar koud mannen, laat ons terug binnen !
Niets binnen. Bleek dat onze goeie secretaresse was opgebeld met de boodschap dat er een bom lag. Een bom ! Ook dat moest een grap zijn.
Maar hoe langer het duurde en hoe kouder onze kippenvellenhuid, hoe bitterder de ernst smaakte.

We moesten allen, met zijn meer dan 700 geëvacueerd. Ge-e-va-cu-eerd !

Het grapje was eraf. Ik herinnerde mij een tiener van op het werk die ooit eens een bom had gemaakt en die was thuis ontploft. Een bijzondere vlijtige leerling chemie. Hij moest nu een late twintiger zijn. Zou hij wraak genomen hebben ?
Hoe dan ook, we moesten een veilig onderkomen vinden.
Het OCMW (voor ons, arme zielen !) bracht ons soep en een wafel. De pers werd buiten de glazen deuren gehouden als waren we in quarantaine. Besmet met ‘de bom’ !
De Sint mocht er niet in. Chocolade werd uitgedeeld. Plots waren er 3 Sints.
Verwarring alom.

En toen werd het alarm afgeblazen. We mochten terug naar onze teergeliefde werkplaats !
Alleluia !
De kust bleek veilig te zijn. Ik weet echter wel beter : met z’n ondergrondse gangen en kelders en oude kloostergebouwen is er geen kat die weet waar het gebouw begint en eindigt ! Veilig ?

Speech van de baas en hup iedereen kreeg de rest van de dag vrijaf.

Om te bekomen zeg maar.
Wie zei dat werken saai was ?

Dit vind je misschien ook leuk...

1 reactie

  1. jobe schreef:

    Beste Kaat…hierbij mijn excuses voor het ongemak

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.