To see and not to see
In de vakantie hebben we wat in te halen : alle films die we wilden zien maar waar we niet toe kwamen. Zo zagen we het teleurstellende Munich maar waren we weer zeer tevreden over The Constant Gardener. Wel in de bioscoop en zeer aan te bevelen was dan weer de film United 93. Een aangrijpende film die toch alle sereniteit behoudt. Het had sensationeler gekund maar de film probeert gewoon te registreren. Chaos, verbijstering, ongeloof “we hebben al jaren geen kapingen meer gehad” en het trieste besef van mensen die weten dat ze willens nillens de dood tegemoet gaan.
Een beklijvende film omdat de zinloosheid en machteloosheid troef is. Hier kan je niets op zeggen.
In de videotheek proberen we ook wat moois mee te graaien maar dat viel tegen. Wellicht weten we er te weinig van af. Uitzondering was het eerste seizoen van 4400 dat hier toevallig belandde. In twee dagen hebben we de pilot en de overige 5 afleveringen gezien en kijken nu al uit naar het tweede seizoen dat voor een zacht prijsje al in de rekken ligt. Collega’s hadden ons al eens verteld over de seriemarathons die ze hielden, tijdens de lunchpauze worden wel eens hele dozen DVD’s uitgewisseld. Lost en 24, alle nog te verschijnen reeksen zijn al van handen gewisseld bij de collega’s.
Ik vrees dat wij de volgende serieslachtoffers zijn.
Terug op het werk introduceren wij 4400.