weather blues
Normalitair zou ik tegen deze tijd zo’n 3 km moeten kunnen lopen. Maar daar is niets van geworden. Ieder jaar begin ik rond de paasvakantie opnieuw met looptraining. Die hou ik vol tot een stuk in september, tot het werk weer teveel wordt en het weer ook al niet zo’n supporter is.
Al wekenlang zucht ik dat ik opnieuw moet beginnen lopen, het lijf en leden zijn immers stijf en lopen is een goeie remedie om de geest te laten leeglopen, om te vechten tegen alle negativiteit in deze wereld. Alsof je het uitzweet.
Maar de regen en rugkwalen hielden mij tegen. Onterecht misschien.
Vandaag stond ik om 6 uur (!!!) op en zag hoe de zon mild glimlachte en naar mijn loopschoenen wees. Dankjewel zon ! Alleen stond ik vandaag op om de deadline van morgen te halen. Morgen moeten immers vele documenten klaar en veel van mijn collega’s zitten wellicht, net als ik, achter hun bureau.
Dinsdag zet ik een nieuwe markering in mijn agenda. Dan begin ik weer. Weer of geen weer. Regen of niet. Langzaampjes aan opnieuw beginnen.
Want ik doe het zo graag. Lopen. Zelfs in de regen. Al moet ik daar eerst basisconditie voor hebben, en die heb ik jammergenoeg (nog) niet.
