met ma en pa achterin de auto
Mijn ouders hebben nooit een boek over time-management gelezen, laat staan dat ze het woord zelfs kenden. Ik heb ze niet eens een agenda weten bijhouden, wat niet betekende dat er op dat gebied blunders gebeurden of mijn ouders a-sociaal waren of alles domweg vergaten. Ze wisten wel degelijk wanneer ze ergens moesten zijn. Hoe ze dat onthielden weet ik niet. Ik kreeg immers de grote blanco agenda’s van de banken waar ze klant waren. In die tijd bestond nog het ‘relatiegeschenk’, en ik was meestal de dankbaarste erfgenaam van balpennen, notaboekjes en agenda’s die met een heel blad per dag perfect waren voor mijn dagboeklust.
Ik lees wel boeken over timemanagement, orde, ik ben verliefd op systemen van orde, en kan juichend thuiskomen als ik weer eens datgene ontdekt heb dat mijn leven ordelijker, georganiseerder en efficiënter zal maken.
Toch hadden mijn ouders in al hun onwetendheid veel wijsheid als het over timemanagement ging. Ze hadden een eigen zaken en volgden toch gedeeltelijk de natuur. Er werd langer gewerkt in de zomer dan in de winter. Onder de zomerzon werd opgeruimd en buiten gewerkt, dikwijls tot zonsondergang. ’s Winters kwamen ze vroeger het huis in.
Over de middag maakte mijn moeder (“de vrouw van de baas”) steevast koffie voor alle werknemers en familie. Stipt om 13.15 u. Iedereen kreeg koffie en speculaas. Jaar in jaar uit. Er werd gebabbeld over wat in de krant stond of wat er te werken viel. Nu zouden ze dat personeelsmanagement noemen denk ik. Of zaken die de interne cohese van de werknemers bevorderden.
Op zondag – hoeveel werk ook, en het waren nochtans ‘zelfstandigen’ – werd er nooit gewerkt. Na het middagmaal deden mijn ouders traditoneel een dutje, tot pa zei ‘wie gaat er mee een tourke doen ?’. Dat betekende een rit met de wagen, en in tijden dat diesel goedkoop was en mijn vader maar al te graag auto reed, werd er niet op een paar tientallen kilometer gezien. ’s Avonds gingen we dikwijls een ‘kaasplank’ halen. Zeg maar kaas- en wijnavond.
Ik denk niet dat ze er ooit veel over nagedacht hebben. Over het belang van de zondag.
Ik denk er wel over. En zie mij al heel de dag werken en werken. Nog meer werken.
Wie is nu de slimste ?
Ja, je hebt gelijk. Ik vraag me soms ook af hoe ze dat allemaal klaarspeelden, want zie ons (de huidige generatie) maar lopen van het één naar het andere en vergeefs zoeken naar quality time…