cartoons…

Half lijdend aan insomnia zwalpte ik gisteren van zender naar zender om iets te vinden dat mij in slaap zou wiegen. De meeste kanalen hebben nog een serie rond middernacht, andere zenders herhalen hun nieuwsuitzendingen.
Zo kwam ik deze nacht terecht op een Nederlandse zender waar Hirsi Ali
in een overvolle persconferentie haar gedachten op hetze rond de moslimcartoons gaf. Een straffe madam met al even straffe uitspraken. Zij pleit voor de vrijheid van meningsuiting en het recht om te beledigen. Klinkt mooi, dat laatste, maar wat houdt het in ? Het is een vraag die ik mij al de hele tijd stel : wanneer wordt iets beledigend ? Voor twee mensen onder elkaar is dat duidelijk : als je bewust geen rekening houdt met de gevoelens van de andere. Met groepen is het weer moeilijk, zeker als er humor bij komt. De een vindt het grappig, de andere vindt het zwak, nog een andere vindt het beledigend en nog een andere vindt het best kunnen.
Ik zou de hetze begrepen hebben mochten de cartoons in een moslimland verschenen zijn, al zou ik ‘m nog verdedigen.
Maar dieper nog kan ik als individu – als ik empathisch probeer te zijn ! – moeilijk begrijpen dat een cartoon die duizende kilometers ver, verschenen in een land waar de moslimtraditie ongekend is en waar vele waarden gelden die moslim niet als waarde zien, zo kwetsend kan zijn. Voor moslims is het gebod geen afbeeldingen te maken blijkbaar zeer absoluut. Het gebod zelf kadert zelfs in de joods-christelijke traditie want is een afgeleide van het gebod god niet af te beelden. Door het niet af te beelden verkleint de kans op verafgoding, op ‘beperking’ van wie god is.
Ik heb er geen moeite mee dat mensen zoiets geloven. In Afganistan betekende dat meteen ook geen filmmateriaal en afbeeldingen van “eender wat”.

Maar gaat het nu echt om die cartoons dat mensen op straat komen ? Ik betwijfel het. Volgens een collega die nogal wat kritiek heeft op de Westerse samenleving gaat het over de moslimwereld die zich constant verdrukt en vernederd voelt en dit als de zoveelste belediging en suprematie van het Westen ziet.
Wauw.
Worden de moslimlanden dan zo verdrukt ? Door het Westen ? En indien ja, hoe komt het dat het Westen deze macht heeft ?

Met alle acties tegen de cartoons wordt door onze Westerse media weerom het beeld geschetst van de ‘geweldadige’ moslim die op straat komt en zogezegd tegen democratie en vrije meningsuiting is. Maar gaat het daar wel over ? En over hoeveel procent moslims gaat het dan ?

De kloof tussen het westen en de moslimwereld groeit en ik vind dat bedroevend jammer. Ik vind het spijtig dat er zoveel getrokken messen zijn langs beide kanten. Alsof wij (het westen) de slechten zijn, zonder waarden en zonder respect en zij de goeden. En omgekeerd : alsof moslims geweldenaars zijn zonder vatbaar te zijn voor rede en wij het allemaal zoveel beter weten.

Nederigheid langs beide kanten zou mooi zijn. Ik geloof niet in ‘de’ moslims of ‘het’ westen.
Ja, ik ben een idealist.

*de volledige toespraak van Hirsi Ali staat vandaag in De Morgen.