Zoveel moed verdient antwoord
De laatste dag van het jaar ontving ik (onverwacht) een mail met ongeveer de volgende tekst :
“Morgen (nieuwjaarssdag) staan vanaf 17.30 de glazen klaar, geef een seintje zodat we weten hoeveel glazen we moeten klaarzetten, allemaal welkom”.
Ik keek de geadresseerden na en zag dat mijn zus zowat de hele familie had uitgenodigd, in alle geslachten (kant man, kant vrouw) en alle generaties (geen beperking op kinderen van kinderen van kinderen van kinderen).
Normalitair gaan we zelden in op uitnodigingen die zo kort op dag zijn, laat staan als dat betekent dat we er onverwacht de andere kant van België moeten voor opzoeken. Maar wie zo’n moed heeft verdient antwoord !
“We komen !”
Toen we regen, mist, E313, E40 en E17 hadden getrotseerd belden we aan alwaar de dochter des huizes ons verwelkomde. “Kom binnen, het is hier een tsunami van mensen”.
Blijkbaar wist iedereen die euvele moed wel te waarderen en was “kort op dag” geen probleem.
Het werd een heen en weer gegolf van mensen binnen en buiten, babbels, onverstaanbaar Westvlaams (voor het liefje), generaties door elkaar (grootouders, kleinkinderen, kinderen van de kinderen van ….).
Het herinnerde mij zelfs aan een passage uit de bijbel
“Ga daarom naar de toegangswegen van de stad en nodig voor de bruiloft iedereen uit die je tegenkomt.” 10 De dienaren gingen de straat op en brachten zo veel mogelijk mensen samen, zowel goede als slechte. En de bruiloftszaal vulde zich met gasten voor de maaltijd. “
Zelfs het trouwnieuws was van de partij.
Zus zag er moe uit.
Als de kerstfee (met 8 dagen vertraging) bestaat, dan was het dit jaar wel mijn zus.
