herkend

Dat het op deze blog zo stil is, heeft zeker te maken met de gebeurtenissen van vorige maandag. Er was al geen geschenk te bespeuren in de Carré, maar zelfs al was het zo, dan is het toch een beetje een vergiftigd geschenk. Het nieuws heeft zich immers tot in de geledingen van mijn collega’s genesteld (tel maar op, een kleine honderd !) en dan nog de 220 jongeren waar ik direct mee werk en die mij allemaal goed kennen.
Dus is het gebeurd, ’s morgens vragen ze mij uit. Of wanneer er iets gebeurt vragen ze of ik er iets ga over schrijven. (Of juist niet).
Al die aandacht is geen goede zaak.
Ik durf al bijna niet meer schrijven.
Dus zal ik het hier een tijdje heel heel kalmpjes aan doen, tot de storm bezoekers geluwd is en ik weer mijn ding kan doen.
Of ik begin gewoon een nieuwe blog met een nieuwe naam en vraag aan Clickx om mij nooit of te nimmer meer ergens te vermelden.