SF

Voorbije weken toch nog de nasleep van “Het ongeval” : alsmaar naar de kinesist om alles op z’n juiste plaats te krijgen en op Gasthuisberg een sciene-fictionervaring rijker. Ik werd er immers uitgenodigd om een ritje te maken doorheen Stargate, zij het in iets verkleinde vorm. “Duurt maar 5 minuutjes”, zei de man, maar toen na 5 minuutjes mijn brains in alle hoeken waren uitgepluisd begon het allemaal opnieuw. Hola ! In gedachten zag ik ze al rennen naar specialisten in het ziekenhuis, mijn vriendje op de hoogte brengen en in mijn fantasie zag ik al de beelden : een tumor zo groot als mijn kopje, of een leegte alwaar ze geen hersentjes vonden. Mijn harde schijf die niet meer werkte.
Later bleek dat zij nogal wat pc-problemen hadden en “alles was verloren gegaan”.
En bij mij ? Hoeveel is er bij mij verloren ?
Kon de assistent niet zeggen, mijn huisarts zou wel “inloggen” op mijn brain en de toestand met mij bespreken.
Spannend, joehoe, zeker toen bij de huisarts bleek dat hij no access to my brains had. Lang leven de privacy-wet !
Slotsom van het verhaal : het zou allemaal, zij het langzaam genezen. Spooky vind ik het wel, een gebroken arm is nog iets anders.
Maar liefje en vrienden verzekeren mij dat ik nog even onnozel ben als vroeger, dus dat loopt wel los wellicht ?
In kader van “veel vrije tijd” zal nu ook flink gesport worden om het fysieke lichaam mee te krijgen. Zwemmen, fitness, aerobics, fietsen.
Mooi voorschrift is dat !