Kerst als catalysator ?

Deze kerstweek hoorde ik van twee koppels uit mijn omgeving dat ze uit elkaar gingen. Ik had het niet zien aankomen en ben altijd onder de indruk als ik zoiets hoor. Ik deel het naieve geloof dat er heel wat gebeurd moet zijn voor twee mensen zo’n beslissing nemen. Je moet er moed voor hebben om de droom – die er toch altijd geweest is, niemand begint toch een relatie met als verwachting later uit elkaar te gaan – op te geven.

Is de Kersttijd een catalysator ?

Misschien wel. Misschien willen mensen op zo’n momenten niet meer aan het plaatje van ‘gezellig koppel’ voldoen. Met Kerst moet iedereen immers volop genieten van zijn gezinnetje, het is bijna een dwangbevel.

Wij waren – zoals wellicht vele koppels – op kerstavond bij de ene familie en op kerstdag bij de andere. We genoten van het eten, de grapjes en van het gezellig samenzijn. Familie is iets raars. Je kiest ze niet, je raakt er niet van af, je hebt ze broodnodig.

Ik ben blij met deze Kerst, blij ook voor het eigen gezin dat ik dit jaar gestart heb.