talent, veel talent
Er zijn dingen die mij in de mensheid doen geloven. Of anders en beter gezegd : dat we meer zijn dieren die voedsel nodig hebben en bijgevolg leven om te werken. Het gebeurt wanneer ik een werk zie van een groep mensen of een individu waarbij ik zo diep het enthousiasme en het talent voel, dat ik nog moeilijk kan geloven dat die mensen dat enkel omwille van het geld hebben gedaan. Van sommige reclames (jammergenoeg de minderheid) kan ik genieten : omdat het zo af is en dat je de lol van de makers er zo kan uit afleiden. Die had er veel “goesting” in. Dat het onmiddellijke doel geld binnenhalen is kan onmogelijk de drijfveer voor zoveel kunstwerk geweest zijn.
Gisteren waren we te gast op The Night of the Proms. (Dankje wel H&D !) Ooit begonnen twee nog net(geen ?) studenten meer met het idee iets van het vervallen sportpaleis te doen. Het begon kleinschalig – al kan je het sportpaleis nauwelijks kleinschalig noemen – maar het mondde uit in een nu al 20ste editie. De vereniging van klassieke muziek en pop. De creatieve breinen achter de programmatie inviteren de top van de hedendaagse muziek en gaan geen risico’s uit de weg door totaal nieuwe en onbekende muziek te presenteren. Damian klonk bijna onwerelds vreemd maar intrigeerde.
James Brown zette de hele zaal op stelten. Je moet maar kunnen, met 71 jaar achter de boeg. De man lijkt door de bliksme bezeten. Joe Cocker blijft een oude rat in het hertalen hits. Ook John Miles was opnieuw van de partij : Music was my first love.Wie kon het ontkennen ? Shaggy bewees dat humor en muziek best samengaan.
Talent met hopen aanwezig dus, de ene wereld ging over in de andere : van pop naar klassiek over de filmmuziek van Star Wars heen. En tussendoor het meest gedurfde maar mij zeer smakende moment : wanneer het stil werd en K. Hemmerechts op majestueuze manier Herman De Coninck las. De belichting en de visuals sloten haarfijn op het gepresenteerde werk, iets wat in menig concert dansen op een slappe koord is.
Perfectie, dat moet de maatstaf zijn van het organiserend commité van The Proms. Vernieuwing en durf.
Bij ons vooral veel emotie, positieve emotie, ontroerd door zoveel schoonheid.
We genoten zichtbaar. Soms swingend aan de dans, dan weer bijna met de tranen in de ogen. Dat laatste staat op rekening van Zuchero.
