a room of my own

Toen we van het boerderijtje een leefhuis wilden maken voor ons vier hadden we heel specifieke vragen. Het huis moest ruim zijn en de ruimtes moesten enerzijds in elkaar overlopen maar je moest ook de kans hebben om apart te zitten. Er moest een aparte TV-kamer zijn voor de filmliefhebbers (de mannelijke kant), een grote ruime keuken en ook nog een aparte zitruimte voor wie niet geprikkeld wou worden door geluid of beeld.
En tenslotte : er moest voor ons allemaal (allemaal !) een aparte kamer zijn waarin we ons konden terugtrekken. Na de ruimte keuken vind ik dat de beste optie die we ooit genomen hebben. We kunnen samen een filmpje pikken, samen lezen of lang aan de keukentafel hangen, op een bepaald moment wil iedereen wel eens alleen zijn.

Een eigen territorium met eigen zetel en dekentje, eigen muziek, … of gewoon de stilte.

We proberen elkaars ruimte ook te respecteren. Het is immers ook innerlijke ruimte van rust.

Even de deur dicht en niet meer denken aan de afwas, de was, het werk maar alleen omringd met mooie dingen. Niet gestoord worden.

Ik raad het iedereen aan. Want het is luxe ! Het is tijd voor jezelf.

Wat vinden vrouwen luxe ? Je leest het in het artikel van De Standaard. En ondertussen weet je : hier is het niet enkel de man die zich kan terugtrekken.