1000 vragen #114 Waarom drink je (geen) alcohol ?

Ik heb de smaak nooit echt goed te pakken gekregen

Toen ik een tiener was, was alcohol niet echt een issue. Ik herinner me niet dat wij lessen over alcohol hadden (ondanks het strenge internaat) en al helemaal niet dat mijn ouders mij verboden om alcohol te proeven. Als kind vond ik het zoals alle kinderen wellicht niet lekker en later proefde ik vooral van de wijn die thuis ‘ winters traditioneel bij de ‘kaasplank’ hoorde. Bij feestjes proefde ik wel eens Contreaux, maar meer dan proeven werd het niet. Ik vond het best wel lekker (zeker de Baileys) maar echt drinken deed ik niet.

Iedere nacht ladderzat

Toen ik op kot ging in Gent gingen we dikwijls op de lappen. Ik dronk nog altijd geen alcohol) en er was ook geen druk om dat te doen. Toen we allemaal terug naar ons kot wandelden, breide één van mijn vrienden daar altijd een vervolg aan. Die ging nog richting Overpoort (Gent) waar hij tot een gat in de nacht op café ging met totaal andere vrienden. Tegen de ochtend vond hij (of niet) zijn bed. Wij hadden pas tegen de middag les, dus het gebeurde meermaals dat ik er eentje uit zijn bed ging halen om zodat hij toch maar de les haalde. Hij zag er ziek uit, raapte zichzelf bijeen en volgde me moeite de lessen. Nu en dan had hij er dik spijt van, maar het herhaalde zich keer op keer. Het verwondert mij nu dat wij, ondanks dat wij echt heel goede vrienden waren, er heel weinig over spraken. Er was een woordenloze deal tussen ons: wij zorgden voor elkaar, maar met het stuk dat na middernacht gebeurde, wou ik niets te maken hebben. Hij beschermde me er zelf voor toen ik eens voorstelde om mee te stappen. ‘Ik wil niet dat je mee gaat’ zei hij, ‘dat is niets voor jou’.

Controlefreak

Ik zag van dichtbij wat alcohol deed en hoe ingewikkeld een verslaving is. Ik weet echt wel dat er tussen het drinken van alcohol en verslaving nog veel stappen zitten. Maar ik wist wat de eerste stap was. Evengoed als ik dat wist van roken. Op die leeftijd was ik bovendien uitermate gedisciplineerd en gigantisch doelgericht. Wat mij afleidde van mijn doel gebeurde niet. Ik zag dat die goede vriend van mij het moeilijk had om zijn ambities waar te maken, hoe hij zichzelf in de weg zat en ik besloot simpelweg om geen alcohol te drinken. Bovendien was ik, controlefreak als ik was, bang voor wat er zou gebeuren als ik een beetje van de wereld was.
Ik heb dan ook jaren geen alcohol aangeraakt. Toen werd ik het zo gewoon dat ik het gewoon niet meer deed. Dat bleef. Die discipline, die doelgerichtheid, ha, die is niet gebleven. Geen idee waar die heen gegaan is, wellicht ten onder gegaan toen ik in Leuven ging studeren !

Tourneé Minerale

Eén keer per jaar lees ik de berichten van mensen die tijdelijk of altijd alcohol willen afzweren. Ik denk dat ik onlangs nog in De Standaard las dat ook Flip Kowlier voor no alcohol gaat. Hier en daar lees ik dat dat niet zo makkelijk was, maar nog nooit las ik dat iemand er uiteindelijk spijt van had. Dat doet mij besluiten dat ik het gewoon laat bij wat het is. Geen alcohol. Wat bier betreft zou ik het moeten leren drinken, want ik heb het nooit lekker gevonden. Soms vind ik het jammer dat ik, wonend in een bierland, absoluut geen kennis heb over de geuren en kleuren van een blonde, een donkere of een Trappist of Duvel. Ik denk dat ik soms best wel wat mis. Zeker met een lief dat tot voor kort iedere avond kon uitzien naar zijn Duvel. Het ritueel, het glas, het heeft iets.

Maar ik lust het dus niet. Nog niet. En ik laat dit voorlopig ook maar zo.