auto als identiteit (nee gij !)

Een nieuwe auto dus, tja, we kunnen niet anders (schrijf ik met de nodige frustratie, zie hier).

Het lief en ik zien een auto puur als een gebruiksvoorwerp. Hij moet betrouwbaar zijn en praktisch, voor de rest hebben wij geen bijzondere eisen. Dat wij met deze instelling door de verkopers (we hebben twee merkgarages bezocht) aanzien werden als pre-historisch en onbekend met wat een auto wel was, merkten we snel. Autoverkopers hebben enkele zeer hardnekkige paradigma’s.

Wij hebben iedere keer expliciet moeten vragen naar een benzinewagen. Toen we dat deden werden we getrakteerd op een verbaasde blik : “waarom zou je een benzinewagen willen ?”  Het ‘maar madammeke toch’, was er nog net niet bij. Dat wij amper 10 000 km per jaar rijden met een auto, werd met veel sceptisme bekeken.

In de voorstelling van de auto’s werd airco voorgesteld als een must. Ik was al blij dat ze niet over de opwarming van de aarde begonnen, want aangezien wij met de auto ten hoogste een paar honderd kilometer richting buurlanden gaan, zien wij het nu van de extra kost van airco niet zitten. Volgens de verkoper zijn wij ’s zomers gebraden kippen.

Ondertussen hebben we al door dat die er sowieso zal inzitten, ondanks de gevoeligheid van zo’n zaken. Er werd geschermd met allerlei gegevens, dat je dan weet wat je gemiddelde snelheid is, je gemiddelde verbruik en dat er overal sensoren zitten. Dat ik als bestuurder niet nog eens zo’n overload aan informatie wil, dat deed mij uitschijnen als iemand die er niets van begreep. Het lag op mijn lippen om te vragen of de auto ook van alle gegevens en mediaan berekende. Ik heb maar gezwegen.

Daar heb ik bewijs van, op papier en al ! Een half jaar geleden overwogen wij immers ook om een nieuwe auto te kopen. Overnameprijs voor mijn huidige auto (compleet onderhouden en niet geaccidenteerd) : 1 450 euro. De auto die wij op het hoog hadden kostte 15 000 euro.

Overname prijs die ze nu bieden (zelfde auto, half jaar ouder, total loss) : 2000 euro. (Met het zicht op nieuwe auto van 13 000 euro).

Wie een auto koopt moet tegenwoordig behoorlijk mondig zijn of hij komt thuis met een auto met allerlei toeters en bellen die hij niet heeft. De verkopers zijn gehaaid, hun verkoopspraatje zich psychologisch goed in elkaar. Ze zijn geheel getraind in het Loréal-principe : koop een dure auto, want je bent het waard !