bewusteloos
be·wus·te·loos
bijv. naamw.
bijv. naamw.
1
zonder bewustzijn, buiten kennis
bewusteloos viel hij neer
2
(literaire taal) geen bewustzijn hebbend
Het is mij nog niet veel overkomen. Wel al eens ‘de neiging tot’, maar met tijdig zitten of een frisse hap lucht kon ik het overweldigende van bewusteloosheid vermijden.
Maar vandaag overkwam het mij dus. De hele week al last van duizeligheid, maar vandaag ‘pats boem’ overvliel mij dat donker gebied van uitglijden in de werkelijkheid.
Dat uitglijden was nogal letterlijk, want mijn geest gaf het op tijdens het stappen van mijn bureau naar de keuken. Ik wist de muur niet meer te ontwijken en lag enige momenten zonder bewustzijn op de tegelvloer.
Liefje had een knal gehoord, het zakken van mijn lichaam tegen de grond en was komen zien.
Liefje had een knal gehoord, het zakken van mijn lichaam tegen de grond en was komen zien.
“Je lag er bij als een gekruisigde” zei hij later, “met de armen open”. Het zal maar Paasdag wezen vandaag. Tijdens de minuten die volgden was het een kwestie van bij de les te blijven, mijn ogen rolden zo weer weg.
Het liefje stopte me onder veel dekentjes en bracht met de zapmachine. Ik was te verdwaasd om te zappen maar deed vermoede pogingen om geconcentreerd te blijven, bang als ik was om terug ‘weg te gaan’.
Weg naar waar ? Waar is je bewustzijn als je even ‘out’ bent ? Is het hetzelfde als slapen ? Ik kan er mij alvast niets van herinneren. Zelfs niet van de klap of de val.
Ik hou er een enge herinnering aan over, een gekneusde knie en neus, een buil op mijn voorhoofd. De muur mankeert niets. (tja !)
In de vooravond wou ik persé nog een fikse wandeling maken om mezelf toch te verzekeren dat ik nog op dat lichaam kan rekenen. Omdat het lichaam steeds meer protesteert (zie vorig blogje op ‘kaat loopt’, heb ik een hele week niet gelopen. Morgen zou ik opnieuw beginnen. Ik hoop dat het goed loopt. Voor alle zekerheid zal het liefje meelopen. Kwestie van.
Het blijft een beetje triestig : zo hard gewerkt naar de tien mijl (die ik nog altijd wil halen) en plots zo’n streken van het lichaam. Laat ik hopen dat het voorbij gaat.
