De kracht van de gedacht
De dag begon met een beslissing.
Ik zou energiek zijn en hersenen noch lichaam verder meesleuren als een last, maar ze als ware motortjes in mijn leven zien. Normaal gezien heb ik behoorlijk wat energie, maar de vakantie had mij zo loom en traag gemaakt dat ik lijf en leden van een hoogbejaarde leek te hebben, om maar niet te spreken van de gaten in het geheugen.
Dus vandaag : alles scherp weer.
Het is natuurlijk de vraag of zoiets kan. Ja, antwoord ik daar dan op, want het is mij al meermaals gelukt. Het komt er maar op aan wat je je lichaam en je geest wijsmaakt. Ik ben ervan overtuigd dat wanneer je drie keer zucht dat je moe bent, je lichaam zich daar ook zal naar gedragen. Omgekeerd dus ook. Tenzij je natuurlijk echt wel heel erg moe bent en het verder gaat dan een subjectief gevoel. Maar dan nog, dan nog zou ik twijfelen en geloven in de kracht van de gedachte.
Trouwens, is heel de filosofie van neuro-linguistisch programmeren niet hierop gebaseerd ?
Nog beter werd de dag toen ik onverwacht genoot van het theaterstuk ‘Kasper Hauser’. Kasper, die zonderlinge man, blijft in mijn hoofd dwalen vandaag, alsook de gesprekken die nadien gevoerd werden. Zie maar naar de cultuurpagina van deze site. Daar staan trouwens ook enige gedachten te lezen over de tentoonstelling van gisterenavond, Lomotion !
Het weekend, dat er aanvankelijk een beetje verveeld uitzag wegens verplicht familiefeestje, heb ik ook wat opgefleurd. Zo kreeg ik onlangs het hele standaard macromediapakket, en daar moet zeker iets boeiends uit te toveren zijn.
Hoe dan ook, de energie en het enthousiasme zijn terug.
Let’s work, let’s party !
De gedachte doet het werk.
