De week in beelden

De week zat barstensvol. Met twee werkdagen die duurden van 7:50 tot na 20 uur hadden zowel het lief als ik het wel gehad. 12 uur op het werk, tussen het volk en er het verstand maar bij houden.

Het hele weekend viel dus zowat in duigen. Soms is een mens gewoon te moe. We troosten ons met etentje in Hasselt en een koffie in de Kringloopwinkel. Want de kringloopwinkel heeft daar een echt café, geen zelfbediening (die ook op prijs gesteld wordt) zoals in vele kringloopwinkels, maar een café met een toog waar je zelfs cappuchino kan bestellen en daarmee meteen het goede doel tweevoudig steunt. (Kringloop én Fair Trade !). Een mens zou voor minder blijven hangen daar.

Ik liet het lief zitten in het café (hij dommelde nota bene wel in slaap zeker ?) en ging op schattenjacht. Je weet nooit, in zo’n winkel. En zo zag ik bovenstaande kopjes. Ik vind ze één en al vrolijkheid uitstralen en ik zag ze zo al in onze keuken. Niet allemaal, zo’n dingen koop ik maar per twee, kwestie van bij iedere koffie te kunnen kiezen. Maar hoe verleidelijk ook, ik liet ze staan, niet voor de 70 cent maar wel omdat hoe meer spullen hoe meer opruimen betekent. Soms, heel erg soms hou ik dat nog eens in gedachten.

Maar snuisteren in zo’n winkel blijft een belevenis. Al is het maar omdat ik daar dingen zie die ik anders niet tegenkom. Kleerkasten met problemen bijvoorbeeld. Ze zijn daar wel eerlijk in die winkel.

Woensdag had ik mijn ‘om de zoveel maanden‘ afspraak met een vriendin. We zaten samen op kot, dus reken maar uit hoe ver dat terug gaat. En nee, ze is niet ingetreden in één of ander klooster, ze had gewoon een gigantisch goed idee voor een bistro en wel de Engelenburcht in Tildonk. Het Ursulinenklooster is daar geretaureerd en er is nu een restaurant – denk vooral aan de refter van Harry Potter, majestieus ! – en een bistro.