Dwars door Hasselt

Het resulteerde opnieuw in een besttijd die een halve kilometer per uur hoger lag dan de wedstrijd vorige week. Dus ben ik meer dan tevreden. Ik was ook helemaal niet moe en voel nog altijd niets van de wedstrijd.

Ooit heb ik zo eens een schitterend examen gedaan. Ik was zo zenuwachtig dat ik de prof een “F” vroeg. Die man ging er gelukkig niet op in en zei : we zullen beginnen met die F maar beantwoordt toch maar de vragen. Het resulteerde in een dubbele A. Ik was zo op mijn dooie gemak omdat ik toch niets te verliezen had dat ik in discussie durfde gaan (filosofie). Uiteraard had ik dat te danken aan regelmaat van studeren (braaf studentje !).

Hetzelfde is vandaag gebeurd. Zo erg bewust dat ik toch niets kon verliezen heb ik mijn beste tijd ooit gelopen.

Voorlopig hebben het liefje en ik wel even genoeg van wedstrijden en willen we het even beperken. Het lopen zelf kan ik niet missen. Als ik twee dagen niet gelopen heb ben ik zo onrustig dat ik gewoon weg naar buiten moét, weer of geen weer. Om verveling tegen te gaan loop ik per week 1 korte loop op snelheid, eentje van een gemiddelde afstand en één ‘long run’ voor uithouding. Ik verplicht mezelf nog altijd tot looprustdagen, uit pure schrik dat ik mezelf anders blessures loop. Misschien mag ik na een jaar lopen wel iedere dag lopen. Tenslotte ben ik nog altijd maar een beginner (april 2007 : eerste keer 3 minuten een ramp !).

Moet ik een loopblogje beginnen ? Soms vraag ik mij dat af. Het komt er wellicht niet. Omdat ik nog andere passies heb zoals lezen bijvoorbeeld. En daar wil ik best ook ‘mijn ei’ over kwijt.

Voor de niet-liefhebbers van lopen kan ik dus alvast zeggen dat ik wat ‘kalmer’ zal zijn met mijn loopenthousiasme. Of het wordt toch een tweede blog !