En toen reed iemand mijn auto in de prak
… en verloor ik toch een beetje mijn geloof in rechtvaardigheid.
 |
| Bron : klik hier Een foto van mijn eigen auto had gekund, maar ik kan het niet aanzien. |
Het moet zowat rond zeven uur geweest zijn : een gigantische knal voor ons huis. Wij wonen in een dorp, op een worp van de kerk, met een verkeersdrempel op de weg omdat 5 huizen verder een lagere school is. Zone 50 dus, en tijdens schooluren zone 30.
Mijn auto – netjes geparkeerd voor ons huis – was ‘weg’. Een spookrijder had er in volle kracht tegenaan geknald en hem in de gevel van onze buren geslingerd. Zelf was hij in de tuin van onze overburen terechtgekomen.
Frontaal aangereden en achteraan op de gevel van onze buren. Als een accordeon. Overal stukken.
Ik wist niet eens dat ik er zo aan gehecht was tot ik zag dat hij helemaal om zeep was.
Politie gebeld, de man moest een verklaring afleggen. Manlief zette de straat af om nog meer ongelukken te voorkomen. Verzekering gebeld, ze zouden een takelwagen sturen.
En hoe gaat dat nu verder ? vroeg ik.
“Normaal gezien krijg je de waarde van je auto”, zei de politie-agent. Ik keek nog eens. Bouwjaar 2007 en nog geen 100 000 km. Nog nooit grote kosten aan geweest. Als ik een dikke 2000 euro krijg mag ik tevreden zijn.
En hier begon mijn gevoel van machteloosheid behoorlijk te groeien.
- Voor die som heb ik mijn auto niet terug, ook geen gelijkwaardige.
- Ik kreeg meteen ook een hele lijst af te vinken taken : papieren naar hier brengen, dit en dat verwittigen …
- Maar ook : ik zit zonder auto. Maximaal 6 dagen een vervangwagen. In 6 dagen heb ik geen andere wagen, zelfs niet met een pak geld in de hand.
