Examens, het is toch hetzelfde niet meer
Dat de examens maar snel voorbij zijn, want het eist zo zijn tol.
Ik kan mij van mijn eigen examentijd weinig meer herinneringen dan dat ik achter mijn bureautje zat te werken, in stilte, en nu en dan eens iets kwam eten of drinken. Of gedurende het middelbaar : gewoon in een studiezaal. Daar kon je nog niet eens beslissen om eens recht te staan, laat staan iets te drinken.
Studeren en stilte, dat krijgen we hier niet verkocht. Studeren moet mét muziek en liefst nu en dan met veel zingen. “Ik kan niet anders”.
En die laptop, Ipod, dat ‘voortdurend in contact staan met de klasgenoten’, dat moet natuurlijk ook, ‘want het gaat over de examens’ en ‘je moet je toch ontspannen‘.
Ondertussen staat heel het huis hier onder hoogspanning. Tellen we af tot het eind van de examens. Tot de dagen van ‘uitbarsting’ komen : hele dagen weg met vrienden en vriendinnen. Want ‘Je moet je toch ontspannen !’
Ik ben hopeloos ver’ouder’d.
