experimenteren

Ik ken eigenlijk niets van tuinieren. Maar toch fascineert het mij. Toen wij een kleine drie jaar geleden naar dit oude boerderijtje verhuisden om het helemaal te (laten !) verbouwen zag ik dat er heel wat mogelijkheden waren wat ‘buiten’ betrof. Een beetje teveel naar mijn zin, want ik zag meteen ook het het arbeidsintensieve van al dat land.
Vorige jaar mei heb ik veel energie gestoken in de tuinkamer, waar ik deze morgen nog heel erg van genoten heb. Dit jaar wil ik wat experimenteren met groenten en de verdere uitbouw van het voortuintje.

Wat de groenten betreft is het begonnen met het zaaien, wat echt een makkie was. Na anderhalve maand waren die zaailingen echt wel zo groot geworden dat ik ze naar buiten moest brengen. Eind mei staat er in alle boekskes, en ik heb het dus maar letterlijk genomen.

Hoe ik aan het idee gekomen ben weet ik niet, maar ik heb altijd willen kweken in bakken. Liefst in die zeer grote houten bakken van een kubieke meter, maar omdat ik geen kennis en ervaring heb en de bakken prijzig zijn, heb ik mij dit jaar maar beholpen met wat we hier nog liggen hadden. Geen idee of het gaat lukken. Waarom in bakken ? Omdat ik meen – maar ik heb geen ervaring – dat het controleerbaarder is. Ik weet welke grond het is en als het niet lukt is het ook allemaal beheersbaarder. Nog beter zou ronduit een serre zijn, maar daar vind ik mezelf nog niet groot genoeg voor. Je moet al die dingen verdienen vind ik, en misschien bak ik er niets van !

Op de foto’s zie je rode kool in bakken (4), kerstomaatjes (1) en courgettes (6) die ook nog via stokken geleid zullen worden. Van de komkommer heb ik geen foto’s genomen, maar die staat ook in zo’n bak.

Aan onze achterdeur staan dan weer potten met bloemen. Op 9 zie je een foto van Hebe. Eerst komen er zo’n paarse bloempjes aan en later (tot november!) worden het paarse pluimstaartjes. Ik heb ze vorig jaar laat gekocht (in ‘solden, toen het al pluimpjes waren) en heb ze in een pot gezet en behalve gesnoeid tot 1cm boven de aarde (kaal dus !) heb ik er niets meer aan gedaan. Ze hebben buiten gestaan in weer en wind, dus ook in vrieskou. Begin deze lente zag ik weer van alles bloeien en ja, ze komen dus wel degelijk terug. Helemaal Kaats ding dus : planten waar je kan op vertrouwen en niet eens erg moet naar om zien.

Met de klimrozen (3) hetzelfde verhaal. Gewoon snoeien tot op de grond en het jaar daarna bloeien die vanzelf en zonder zorgen (of verzorging). Dat is toch werkelijk prachtig ?

Het grootste probleem zal wellicht vijand nummer 1 zijn : de slakken. Manlief had een kruidentuin (!) aangelegd en in één week was alles naar de knoppen.

Ik heb alvast slakkenvallen en biologische korrels gekocht om ze op afstand te houden, al hoop ik dat zo’n kuipen al natuurlijke barrières zijn.

Allez, we’ll see !