Fury
Traditioneel gaan we in Den Haag naar de bioscoop en al even traditioneel kiezen we een Imax-film. Dit jaar was het Fury, een oorlogsdrama met Brad Pitt in de hoofdrol.
Ik heb het niet zo op oorlogsfilms en zeker al niet op Amerikaanse. Maar deze film is toch anders omdat hij zo realistisch is : het gaat om de bemanning van 1 tank. De film situeert zich op het einde van WO II, wanneer de Duitsers al verdreven zijn uit bezet gebied. De tegenstand in Duitsland zelf is echter nog groot.
Het is geen lofzang op de Amerikaanse soldaat, hij wordt geportreteerd als een man van vlees en bloed, die een job te doen heeft (’the best job I ever had’, zij het ironisch) en voor wie de taak simpel is : het zijn zij of de Duitsers. You kill them or they kill you. In deze film is niets geromantiseerd. Geen grote overwinningen of veldslagen, momenten van grote vriendschap maar ook momenten dat ze elkaar behoorlijk op de huid zitten.
Brad Pitt verdient hier toch een behoorlijke pluim. Hier en daar wordt hij al als oscarnominé genoemd voor deze rol en dat is mijn inziens toch wel verdiend. Hij is duidelijk meer dan een knappe man die charmeren kan.
“Ideals are peaceful,
history is violent”
