Game of Thrones : geen fan !

Het lief en ik hebben de laatste maanden steevast een ‘date’ ’s avonds. Meestal rond half negen, dan gaan we samen TV kijken, iets wat we anders weinig doen. Maar zo’n dagelijkse date, met een vast personage, dat kan echt wel boeien. Het geeft structuur, er zijn geen reclames, je weet exact hoe lang en hoe goed het zal zijn en je kan met een tevreden gezicht gaan slapen. 

Vooral Skandinavische detectives of thrillers kunnen ons boeien. Hoeveel we ook wandelden en fietsten en hele boeken lazen tijdens onze vakantie in Zeeland, ’s avonds keken we steevast naar Irene Huss

Geen supertopper, maar wel zeer aangenaam. 

Daarna hebben we een tijdje naar New Tricks (Brits) gekeken, totaal niet vergelijkbaar met Irene Huss, maar grappig en teder tegelijk. 

Het ziet er naar uit dat alle afleveringen op YouTube te vinden zijn. New Tricks is zeer licht en luchtig, heel goed om zware (werk-)dagen af te sluiten waar je niet al te veel moet bij nadenken en waaraan je zeker geen nachtmerries aan overhoudt. Het doet je eerder glimlachen. 

En toen kwam Johan Falk, het zware werk want hier gaat het over een undercover man in de zware georganiseerde misdaad. Het is zo levensecht – de getuigenis van een échte undercover als ‘extra’ op de DVD maakt het nog boeiender – dat ik soms begin te twijfelen aan mijn naïeve voorstelling van de wereld dat mensen algemeen genomen toch het beste willen voor elkaar.
Johan Falk, geweldig vond ik het. Twee seizoenen lang (en dan eindigde het) en ik wou dat ze er nog van maakten. 

Tussendoor merkte ik dat er op mijn decoder het tweede seizoen van een andere serie werd opgenomen. ‘Geruisloos’ leek het bijna, want ik was al vergeten dat zo’n decoder dat automatisch doet : opnemen als plots, ergens, zij het op een oneigenlijk uur, het vervolg van een serie wordt uitgezonden.
Dat tussendoortje, waar ik dus alleen naar kijk, heet The Following en het verwondert me dat het niet meer aandacht gekregen heeft en op zo’n oneigenlijk uur geprogrammeerd staat. 

The Following gaat over een sekte van schijnbaar doodnormale mensen die doden tot kunst verheffen. Je altijd aanwezige buurvrouw of kleuterleidster uit de klas die zo lief voor je zorgde, blijkt een gepassioneerde seriemoordenaar te zijn. Weer weg mijn naïeviteit ! 

Super spannend en ik zit meermaals onder mijn dekentje. Kevin Baccon doet het schitterend als FBI-agent. Van die slechterik/sekteleider (Joe !) wil ik niets weten. Ik gruw al bij de gedachte ! 

En dan zitten we nu aan Game of Thrones. Iedereen lijkt het gezien te hebben, iedereen lijkt het te kennen. Wij zitten nog maar aan seizoen 1. Het lief is volledig overstag gegaan (komt dat door al dat vrouwelijk schoon ?) maar ik vind het maar niets. Het blijft maar duren – nu al !