Onderwijspraat : GSM-gebruik op school

Geen actief GSM-gebruik tijdens de schooluren

Actief GSM-gebruik wordt bij ons op school nog altijd ‘verboden’, tenzij om educatieve doeleinden en als de leraar daar uitdrukkelijk (tijdens een activiteit) toestemming voor geeft of het zelf vraagt. Bij ons dus geen leerlingen die SMS-en of surfen tijdens speeltijden en de les. De regel is simpel : de GSM staat gewoon af.

Is een GSM-verbod nog van deze tijd ?

Tja, die vraag kregen we dus. Is het überhaupt nog mogelijk om het te verbieden ? De meeste leerlingen beschikken over een smartphone en al hoor ik leerlingen daar zelf weinig over klagen (dat ze het niet mogen gebruiken tijdens de speeltijd), blijkbaar is de discussie weer in volle gang en moet er worden over nagedacht. De idee is dat het huidig verbod niet meer van deze tijd is. Ik zou de aanpassing van het schoolreglement in deze een echte verarming vinden en wel om deze redenen.

GSM-gebruik verstoort het sociale contact

Onlangs viel me iets op tijdens een schoolreis. De leerlingen stapten in de bus en daar waar het bij het begin van de rit meestal een gezellige (tot luidruchtige) drukte is in de bus, was het nu behoorlijk stil. Bleek dat de leerlingen gewoon hun GSM (waarvan het gebruik binnen de schoolmuren verboden is) bovengehaald hadden en ze tuurden allemaal mooi naar hun schermpje. De meeste zagen filmpjes of speelden spelletjes, niet met elkaar, maar ’tegen zichzelf’.
Makkelijk natuurlijk, zo’n ‘zoethouder’, maar ik zie ze toch liever lekker kletsen met elkaar.

Meerwaarde

Hetzelfde geldt voor de speeltijden : daarvan hoop ik dat de leerlingen babbelen met elkaar. Ze moeten al zoveel zwijgen ! En verder blijft de vraag waar de meerwaarde schuilt. Ik probeer mij voor te stellen waarom het o zo belangrijk zou zijn dat je tijdens de speeltijd kan surfen op het internet.  Ik vind geen reden.

Verleiding

Verslaving is een groot woord en ik pleit zelf schuldig. Ik kijk meer naar mijn GSM dan nodig is en meer dan mij lief is. Ik moest maar eens iets missen of over het hoofd zien. Het maakt mij onrustig. Ik ben er niet mee opgegroeid, gelukkig, en ik hou het binnen de perken. Ik ben geen uitzondering hierin. Wellicht is het zelfs voor de meerderheid zo.
Het lukt sommige volwassen al niet meer een vergadering uit te zitten zonder de GSM te checken. Komt er een ‘biep’, dan wordt het gesprek stilgelegd.
In een tijd waarin we pleiten voor mindfullness, aandachtig aanwezig zijn  is de GSM de verleider en afleider bij uitstek.
Dus vraag ik mij af als leraar of het dan goed is te zeggen  : haal die maar binnen, die verleider en afleider !
Is het niet een beetje naïef van te denken dat leerlingen daar nièt gevoelig voor zijn ? Misschien zelfs gevoeliger ?

Smartphones worden de norm

Wie zegt ‘doe maar, geen probleem’, stelt een nieuwe norm. Als veel leerlingen met hun GSM bezig zijn tijdens de speeltijd zal de smartphoneloze leerling de muurbloem van de school worden. Ik kijk soms met grote ogen naar de dure GSM-’s van sommige leerlingen. Dat is hun eigen zaak, geen probleem. Maar je ziet zo dat de nieuwe muurbloemen mee zullen gaan, in aanschaf en in gebruik.

Pleidooi tegen GSM-gebruik

Ik pleit dus met vol hart om het huidige verbod op GSM-gebruik  tijdens de speeltijden aan te houden. Heel wat ouders hebben het best moeilijk om de schermtijd van hun kinderen te beperken. Heel wat jongeren zijn vergroeid met hun GSM, laten er zelfs slaap voor.
Het lijkt mij best dat wij daar niet aan meewerken, aan de affirmatie dat je altijd ‘bereikbaar’ moet zijn en ‘continu verbonden’.

En, wat vinden jullie ? Prima idee of niet meer van deze tijd ?