1000 vragen #5 Huil je gemakkelijk in het bijzijn van anderen ?

Huilen van verdriet – huilen van uitputting

Ik mag mezelf best gelukkig prijzen, echt verdriet is me de laatste jaren – op uitzondering van de dood van een vriend – toch wel gespaard gebleven. Dat is ooit anders geweest, dus even hout vasthouden, maar toch. Het gaat best goed.

Toch overvalt het me soms dat ik écht huil, iets wat me soms compleet overvalt en waarvan ik me dan afvraag waar al dat ‘verdriet’ vandaan komt. Ondertussen weet ik dat ik zelden huil omwille van verdriet maar veeleer uit pure uitputting. Misschien is dat ook wel een vorm van verdriet : uitputting omdat het allemaal teveel wordt. Teveel verwachtingen, teveel doelstellingen, teveel te doen in te weinig tijd. Het huilen – maar dan nog niet in gezelschap – is dan een vorm van ontlading van al die spanning die geen weg meer weet.

Huilen in het bijzijn van anderen

Maar huilen in het bijzijn van anderen ? Ik vrees dat ik het met de jaren verleerd heb. Misschien komt er al eens een traan bij een ernstig gesprek of bij de confrontatie bij het verdriet van een ander, waarbij de machteloosheid met droef maakt. Toch breekt en kraakt dat hart dan eerder van binnen dan dat er wel uiterlijk een traan wordt gelaten. Iets met een muurtje rond het hart en het niet prijsgeven van kwestbaarheid vrees ik.

Het verdriet van een ander

Bij het nadenken over deze vraag vroeg ik mij af of vriend(inn)en van mij makkelijker huilen dan ik. Als ze dat alleen doen weet ik het natuurlijk niet, maar het valt mij op dat als het gebeurt het toch dikwijls om dezelfde redenen zijn als die van mij : uitputting, ontlading van spanning, dat het gewoon even allemaal teveel wordt.

Samen een potje huilen

Meestal hoeven er natuurlijk geen tranen te zijn om te zien dat een ander droef is, dat het verdriet veel dieper begraven is dan tranen die hun weg vinden. Dat kan mij heel erg droef maken en dan wou ik dat er zoiets bestond als een potje samen huilen, al was het alleen maar om te zeggen : ik voel je verdriet, ik doe even mee en je bent niet alleen.

Een mooi ritueel zou dat zijn.