jaloers

Soms ben ik wel een beetje jaloers. Of liever : ik benijd soms andere mensen. Soms is het gewoon een kwestie van een verkeerd zelfbeeld. Dat anderen het beter hebben bijvoorbeeld, of meer talent. Die jaloerse kant heeft ook zo zijn voordelen. Soms kan ik zo erg opkijken naar iemand dat ik dat wil evenaren, meestal gebeurt dit pas na een innerlijke tweestrijd van ‘ik kan dat toch niet’ (duiveltje) en ‘waarom zou jij dat niet kunnen ?’ (engeltje).
Hip hip hoera voor mijn zelfbeeld want de laatste tijd overwint het engeltje altijd. Wanneer ik weer eens een beetje gefrustreerd ben (waarom zij wel en ik niet) denk ik nu onmiddellijk : ‘waarom zou ik dat niet kunnen ?’
Het sterke is, dat het een vicieuze cirkel is. Zo ben ik begonnen met lopen en het loopt goed. Natuurlijk zijn er velen die beter lopen, maar wanneer ik hun blogs lees dan zegt het engeltje mij : “je bent goed bezig, jouw tijd komt wel”. Zo ben ik ook met tuinieren begonnen en komt mijn kookkunst heel langzaamaan op niveau.

Sedert enkele dagen bezoek ik een site van vrouw van wie ik denk : wauw ! Dat wil ik ook kunnen. Maar voorlopig is het duiveltje aan de winnende hand. Dit is toch ‘ferm’ wat die doet. En ik vind het nog allemaal zo mooi ook. Excuses heb ik niet, want echt super moeilijk lijkt het alvast niet, maar ja … wie ben ik ?